Tesksten voor gedenkmonumenten, urnen en grafstenen

Voorbeeldteksten voor gedenkmonumenten, urnen en grafstenen

Op deze pagina vindt u teksten als inspiratie voor het plaatsen van een bijzondere tekst op bijvoorbeeld een gedenkmonument, urn of grafsteen.

1. Aan een tere draad van tranen, rijg ik stil de maanden van gemis...
2. Aan mijn beminde...
3. Aan mijn betreurde...
4. Aan mijn lieve...
5. Aan ons lief dochtertje (zoontje)
6. Aan onze beminde...
7. Aan onze betreurde
8. Aan onze lieve...
9. Ach, niets is mij gebleven, jij was mijn ziel, mijn leven
10. Ach, wie zal onze tranen drogen, zijn beeld staat altijd voor onze ogen
11. Achter mijn stil verdriet glinstert nog steeds iets van uw schoonheid
12. Achter tranen van verdriet, schuilt de lach van de herinnering
13. Afscheid is terugblikken op mooie momenten
14. Afscheid nemen en scheiden, zijn dingen die door ’t hart snijden.
15. Afscheid nemen is het moeilijkste in het leven, men leert het niet, men begrijpt het nooit
16. Afscheid nemen is met zachte vingers dicht doen wat voorbij is en verpakken in goede herinneringen.
17. Al onze zorgen, al onze liefde, hebben u aan de dood niet kunnen ontrukken
18. Al wat de liefde kan schenken, een bloem, een traan, een gedenken
19. Al wat de vriendschap kan aanbieden, een bloem, een traan, een gebed
20. Al wat de vriendschap kan aanbieden, een bloem, een traan, een gedenken
21. Alle goedheid, alle genegenheid, bouwt eeuwigheid
22. Alleen wie achterblijft weet hoe afscheid klinkt
23. Alles vergaat, alles verdwijnt, behalve het aandenken
24. Als de draad wordt doorgeknipt voel je pas de diepte van verbonden zijn
25. Als een zon die ondergaat, zo ben je van ons heengegaan
26. Als elke druppel kon zeggen hoezeer we je missen, dan regende het elke dag
27. Als ik verdriet heb en geen raad meer weet, denk ik aan al het goede dat je voor mij deed
28. Als je de moed opgeeft, vergeet dan niet: de herinnering leeft
29. Als je door de nacht gaat zonder één ster, denk er dan aan dat boven de wolken iemand naar je glimlacht
30. Als je hielp waar je kon, aan wat warmte en wat zon, heb je niet voor niets geleefd.
31. Als je sterft verdwijn je niet, want zoveel herinneringen blijven, ook na de tijd van verdriet
32. Als liefde en herinneringen een brug konden bouwen, dan klommen we naar de hemel en brachten je terug
33. Als vrienden gingen we door ’t leven, als vriend blijf je (bij ons) leven
34. Als we naar de sterren kijken zullen we aan je denken, en van hieruit alle liefde naar je wenken
35. Altijd actief, volop in het leven. Steeds positief, altijd alles gegeven
36. Altijd samen, nooit alleen, onafscheidelijk, altijd één.
37. Bedankt voor je liefde, zorgen en trouw. We blijven in gedachten eeuwig bij jou
38. Belangrijk is niet alleen de weg die je gaat, maar ook de sporen die je achterlaat
39. Bewaar een woord voor mij in de stilte van de dood, wees goed voor elkander
40. Bij elk afscheid wordt een herinnering geboren
41. De aarde verbergt je, maar in mijn (ons) hart blijf je voortleven
42. De aarde verbergt U, maar in mijn verbeelding zie ik u altijd
43. De band is zo sterk, het afscheid zo moeilijk.
44. De droefheid leert ons wat de vreugde waard is
45. De goede herinneringen aan jou verzachten de pijn
46. De goedheid van een vader is hoger dan een berg, de goedheid van een moeder dieper dan de zee
47. De hemel heeft er een mooie ster bij, en dat ben jij
48. De herinnering blijft zoals je was, in eenvoud sterk en groot
49. De herinneringen aan jou weerspiegelen je leven
50. De jaren gaan voorbij, de herinnering blijft
51. De lege plek, het doet zo’n pijn, maar in gedachten zal je altijd bij ons zijn
52. De mooiste bloemen bloeien vaak in het verborgene
53. De nacht wisselt met de dag, het licht met de duisternis, maar de herinnering aan jou blijft
54. De pijn om het verlies zal blijven, ook als heel het land in maart en mei opnieuw in bloei zal staan
55. De stilte die je achterlaat is groot, maar in ons hart blijf je leven
56. De tijd gaat voorbij, de herinnering blijft
57. De vreugde die je in ons leven bracht zal altijd bij ons blijven.
58. De vriendschap verenigde ons, de dood scheidt ons, God zal ons opnieuw verenigen
59. De wereld was mooi toen jij er nog was
60. De zon die jij bracht in ons leven zullen wij nooit vergeten
61. De zon ging onder voor het avond werd
62. Diep betreurd.
63. Dikwijls zal ik op deze koude aarde, dicht bij u komen wonen
64. Dikwijls zal ik op deze koude stenen bij u komen wenen
65. Dood maar niet vergeten.
66. Door mijn tranen heen lijkt alles wazig, scherp blijft het profiel van jou
67. Door pijn en smarten ben je bezweken, maar door ons nooit vergeten
68. Dwars door de stille leegte klinkt de echo van jouw lach
69. Een bijzonder mooi en rijk leven is plotseling afgesloten
70. Een bloem (roos) voor elke dag
71. Een boek, zo groot, zal nooit bestaan, om te beschrijven wat jij voor ons hebt gedaan
72. Een dankbaar hart is onvergetelijk
73. Een gulle lach, een traan... Aardse bewijzen van je blijvend voortbestaan
74. Een hart van goud vol goede gaven ligt hier zacht en stil begraven
75. Een lichtje zal er altijd zijn en dat ben jij. Je hoort er voor altijd bij
76. Een lichtje zal er altijd zijn, en dat ben jij. Je hoort er voor altijd bij.
77. Een stoel blijft leeg, een stem blijft zwijgen, maar in mijn hart zal je altijd blijven
78. Een vader is vaak een rots in de branding, altijd sterk en altijd paraat, daarom is het best moeilijk dat hij ons voorgoed verlaat
79. Een vriend sterft niet, hij leeft voort in het hart van zijn echte vrienden
80. Eens was je de zon in huis, nu ben je de zon in ons hart
81. Eenvoudig en oprecht vol goedheid was uw leven, uw edel hart heeft ons zoveel gegeven
82. Eeuwig aandenken.
83. Elk afscheid is de geboorte van een herinnering
84. Er is de pijn om het gemis maar we hebben uw warm hart als erfenis
85. Er is een boom geveld, hij zuchtte ruisend als een kind terwijl hij viel, nog vol zomerwind
86. Er is een schakel die de dood niet kan verbreken, liefde en herinnering leven altijd voort
87. Er klonk in jou een levenslied, een echte vriend vergeten wij niet
88. Fijne herinneringen geven ons kracht
89. Ga nooit heen zonder te groeten, ga nooit heen zonder een zoen, wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen
90. Gaven tranen mijn kindje weer, zo had ik weldra mijn kindje mee
91. Gedenken is: elke gedachte als een bloem schikken tot een ruiker van herinneringen
92. Geen geluk hier beneden is groot genoeg om het verlies van ons kind te vergoeden
93. Geen schat op aarde is groot genoeg om jou te vervangen.
94. Geen tranen of woorden kunnen zeggen hoezeer we je missen
95. Groot is het verlies, beperkt zijn onze woorden
96. Groot is onze (mijn) smart, toch leef je voort in ons (mijn) hart
97. Haar (zijn) hart was ruim en goed met een gulle lach naar het leven.
98. Heel bijzonder, heel gewoon, gewoon een heel bijzonder persoon...
99. Heengaan doet verdriet maar toch vergeten wij elkander niet
100. Het enige wat je ons hebt aangedaan is dat je te vroeg van ons bent heengegaan
101. Het geluk is van glas, juist als het eindelijk glanst, breekt het stuk
102. Het is ons geleend, de vele mooie dingen, ons eeuwig bezit zijn de herinneringen.
103. Het is stil in huis nu jij er niet meer bent
104. Het leed haar (hem) te hebben verloren mag ons niet doen vergeten, het geluk haar (hem) gekend te hebben
105. Het leven duurt één generatie, een goede moeder (vader) is eeuwig
106. Het leven geeft, de dood neemt, herinneringen blijven
107. Het leven is een (lange) weg die te vroeg eindigt
108. Het leven is een strijden, hier eindigt alle lijden
109. Het leven is slechts een knipoog in de tijd, daarna zijn we allen samen, voor altijd
110. Het leven mooi was met jou, het wordt moeilijk zonder jou.
111. Het leven van een mens is als een kaars in de wind
112. Het verdriet verdwijnt, de liefde leeft voort
113. Hij was beste aller vaders, hij ruste in vrede
114. Hoe eerbaar edel fijn, kon toch mijn.... zijn
115. Hoe kan het leven, dat zo zonnig was, opeens zo droef en donker worden.
116. Hoe mooier de herinnering, hoe pijnlijker is ons verdriet. We danken je voor wie je was en wat je in ons achterliet
117. Hoe zal ik het leven verdragen, nu jij mij bent ontnomen
118. Ik ga door droefheid fel gebukt sinds jij van mij bent weggerukt
119. Ik heb helaas op aarde niets meer, dan uw zoet aandenken
120. Ik huil om jou ook als ik lach. Het gemis dat blijft echt iedere dag
121. In een zee van liefde geboren, op golven van liefde gestorven
122. In hart en geest ben jij nabij, en toch blijf jij het allermooiste in mij
123. In het boek des leven is het eind niet beschreven
124. In het gevoel van nooit vergeten, vind ik parels van je liefde weer
125. In ons hart en gedachten blijf je bij ons
126. In ontelbare mooie herinneringen blijf je voor altijd bij ons
127. In stil verdriet, ‘k vergeet je niet
128. Jaren zijn voorbij gegleden, toch weten wij beslist, jij wordt nog zo vaak gemist
129. Je beseft pas in de avond, hoe mooi de dag is geweest
130. Je liefde was steeds een gouden moment in ons leven
131. Je taak is volbracht, onze onderlinge liefde zal blijven
132. Je vriendschap en gezelligheid blijft in ons leven, ‘t is de leegte eromheen die verdriet blijft geven
133. Je warm hart is nu stil, maar de liefde die jij ons gaf, vergeten wij nooit
134. Je was als een kaars vol licht, warmte en gezelligheid, die nu is opgebrand, doch jouw uitstraling zal blijven tot in eeuwigheid
135. Je was bij ons, je bent er nog
136. Je was er altijd, je was er heel veel, je was er voor iedereen, en nooit teveel
137. Je was voor ons een schat en leeft voort in ons gebroken hart
138. Je was zo goed, wie je gekend heeft vergeet je nooit
139. Je woorden dragen verder... je handen geven voort...
140. Jij die mij (ons) zo lief was, bent heengegaan ondanks mijn (onze) gebeden
141. Jij die mij zo lief was, bent heengegaan ondanks mijn gebeden
142. Jij was ons nauwelijks gegeven of men ontnam je reeds het leven
143. Jij was ons verdriet en troost, ons gesprek, ons lied. Voor altijd dachten we, maar zo was het niet
144. Jij was, o lieveling, mijn schat mijn al, die ik nooit vergeten zal
145. Jou vergeten kunnen wij niet, wij leven verder met een stil verdriet
146. Jouw leven was mijn hele bestaan, Hoe kan ik nu verdergaan
147. Jouw leven was zo heel gewoon maar juist daarom zo echt en schoon 
148. Kille aarde jij verbergt voor altijd onze schat
149. Konden onze gedachten jou doen herleven, jij was altijd bij ons gebleven
150. Leven is als sneeuw, je kunt het niet bewaren. Troost is dat je er was, uren, maanden, jaren
151. Leven is: vast willen houden en toch los moeten laten.
152. Leven zonder jou kent geen vreugde
153. Lief dochtertje (zoontje) o rusteloos ijdel leven, niemand kan jou ons teruggeven
154. Liefde en geluk kon niet stuk, je was als een zon die nimmer doven kon
155. Lieve vader (moeder), wij danken u voor dit mooie leven. Wij kunnen jou niets meer geven maar jij gaf ons veel om verder te leven
156. Lieve... goed waart gij, onvergeten blijft gij
157. Lieve... ik vergeten (wij vergeten) u nooit
158. Lieve... jij was voor mij (ons) de zon, de vreugde
159. Lieve... mag ik nooit uw beeltenis bederven
160. Lieve... rust zacht in deze kille grond
161. Lieve... u vergeten zullen wij nooit
162. Lieve... uw aandenken blijft ons immer bij
163. Lieve... uw beeld blijft in mijn (ons) hart bewaard
164. Lieve... uw hart was als een bloem die de stralen van de zon ving
165. Lieve... uw leven was mijn (ons) licht
166. Lieve... uw scheiden baart diepe smart
167. Lieve... voor mij (ons) blijf je steeds het hoogste, het edelste
168. Lieve... voor u zijn mijn gedachten van elke dag
169. Maakt geen gerucht rond dit graf, ons kind is niet dood, het slaapt
170. Met diepe dankbaarheid denken wij aan u terug
171. Met jouw beeld in mijn hart vind ik troost in mijn smart
172. Mijn... hij (zij) was rechtvaardigheid in woord en daad
173. Mijn... hij was mijn vriend in vreugd en leed
174. Moeders gaan maar sterven niet, ze leven om liefde te geven
175. Mooi zijn de herinneringen die blijven
176. Naar liefde en plicht was uw leven gericht
177. Nachtegaal, wanneer je rond dit graf vliegt, zingt dan voor hem (haar) jou mooiste lied
178. Niemand weet hoeveel we van je houden, en van jou blijven houden
179. Niets kan de leegte van een afwezigheid vullen, maar dankbaarheid verandert de pijn der herinnering in stille vreugde
180. Nooit meer worden de dagen als voorheen, veel te vroeg ging je van ons heen
181. Nooit vragend, nooit klagend, alles voor zichzelf dragend, heeft hij veel voor ons gedaan
182. Nu heb jij je ogen gesloten rustig en stil, zoals je van ‘t leven hebt genoten
183. Nu jouw levenswind is geluwd, zalven de mooie herinneringen onze wonde en bittere pijn
184. Nu tel en omhels ik die intense momenten die we samen deelden
185. Nu we je liefde moeten derven, proberen we een grijze hemel blauw te verven
186. O wrede dood, waarom haar (hem) ontnomen, die ons het leven heeft gegeven
187. O wrede dood, waarom hem (haar) ontnomen die mij (ons) zo dierbaar was
188. Om je heengaan treuren wij, om wat je was zeggen wij dank
189. Ons zonnetje in huis is achter de wolken verdwenen, maar jouw warmte zullen wij altijd blijven voelen
190. Onze wegen zijn gescheiden, maar onze harten blijven samen
191. Ook al ben je van ons heengegaan, jij zult als de mooiste regenboog hoog aan de hemel staan
192. Opeens stond de wereld even stil, deze zal nooit meer dezelfde zijn
193. Opgetild tot boven regenbogen, blijf je een synoniem van liefde
194. Overgoed waart gij, onvergeten blijft gij
195. Plots ging je heen, onuitsprekelijk verdriet, vergeten zullen we je niet.
196. Rust (zacht) lief engeltje
197. Rust in vrede in uw sombere woonst, voor mij is er op aarde geen geluk meer
198. Rust in vrede.
199. Rust zacht in deze kille grond.
200. Rust zacht lief kindje
201. Rust zacht lieve...
202. Slaap zacht je hebt het verdiend, je vocht tot aan je laatste zucht
203. Slaap zacht, o moeder (vader) lief in deze kille grond
204. Soms zou ik willen dat gisteren nooit voorbij ging, omdat vandaag alles zo anders is
205. Sporen in het zand, het tij dat keert, verdwenen voetstappen, blijvende herinneringen
206. Steeds waren wij blij een moeder (vader) te hebben zoals jij
207. Sterven is geen afscheid nemen van het leven, wel van de tijd.
208. Te kort was je aardse leven, maar eeuwig blijf je in ons gedachten verderleven
209. Te vroeg ben je ons ontnomen, in ons hart blijf je altijd wonen
210. Te vroeg ben je van ons heengegaan, doch in ons hart blijf je bestaan
211. Te vroeg ben jij ons ontnomen, in ons hart blijf je altijd wonen
212. Te vroeg viel stil uw levensreis, doch was God wil is wijs
213. Tedere bloem, nauwelijks ontloken, waarom reeds van uw tak gebroken
214. Toen de dood je leven nam, begrepen wij welk leed ons overkwam
215. Toen je zei: 'Eens komt de dag dat ik jullie moet verlaten', wist ik niet dat die dag zo dichtbij was
216. Tranen kunnen ons verdriet niet doven
217. Treurend om je heengaan, dankbaar om wat je was
218. Uit ons midden maar niet vergeten
219. Uw aandenken blijft ons immer bij
220. Uw beeld blijft in ons (mijn) hart bewaard
221. Uw beeld blijft in ons hart bewaard
222. Uw goedheid blijven wij in ons hart dragen
223. Uw handen hebben voor ons gewerkt, uw hart heeft voor ons geklopt, uw ogen hebben ons tot het laatst gezocht
224. Uw hart was als een bloem die de stralen van de zon ving
225. Uw heengaan voelen wij zo aan, in ons hart blijf je altijd bestaan
226. Uw kinderen, (kleinkinderen) vergeten u nooit
227. Uw kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen vergeten u nooit
228. Uw laatste woord hebben wij niet meer gehoord, maar uw beeld leeft ongestoord in ons hart minzaam voort
229. Uw leven brak als een roos in de storm maar uw gedachtenis blijft dankbaar in ons hart bewaard
230. Uw leven was als graan op de velden, het bracht overvloedig vruchten voort
231. Uw plaats is ledig rond de haard maar uw beeld blijft in ons hart bewaard
232. Uw vriendschap zal in ons hart blijven voortleven
233. Van het concert van het leven, krijgt niemand een programma
234. Veel fijne herinneringen verzachten ons verdriet
235. Verder leven in het hart van hen die je liefhebt, is nooit sterven
236. Vergeet de mooie dagen niet
237. Verhuizen aan het eind van ’t leven is gaan en alles laten staan
238. Voor al de liefde en trouw die ik had van jou
239. Voor altijd op een speciale plaats in ons hart
240. Voor de wereld was hij slechts die ene, voor ons was hij de hele wereld
241. Voor elk moment (mooi uur) waarop je ons hebt blij gemaakt zeggen we dank
242. Voor elk mooi uur dat je ons hebt blij gemaakt zeggen we dank
243. Voor heel de wereld was hij een vriend, voor ons was hij de hele wereld
244. Voor mij de zorgen en kwellingen van deze aarde
245. Voor ons blijf je hier, diep in ons hart
246. Voor U zijn onze gedachten van elke dag
247. Voorbij de wolk van mijn verdriet, licht jouw gelaat soms even op
248. Voorgoed uit ons midden, maar altijd in ons hart
249. Waar de zon de hemel raakt, en een lijn getrokken wordt tussen blauw van zee en lucht, daar ben je gebleven
250. Waar je ook bent heengegaan, in ons hart blijf je voortbestaan
251. Waarom jij? We zullen het nooit weten, we zullen je missen maar nooit vergeten
252. Wanneer je doodgaat hoef je niet te sterven, als er maar mensen je warmte en liefde erven
253. Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk
254. Wat het leven heeft verenigd, kan de dood niet scheiden
255. Wat ons ogen niet meer zien, blijft ons hart voelen
256. Wat op liefde is gebouwd, vergaat niet.
257. We danken je voor wie je was en wat je in ons achterliet
258. We missen je elke dag in kleine eenvoudige dingen, maar in ons hart blijf je immer bij ons
259. We missen uw diepe goedheid maar bewaren uw warmte in ons hart
260. We weten dat het leven verdergaat, maar jouw luisterend oor en wijze raad missen we elke dag
261. We weten dat je op ons wacht, en met mooie herinneringen in onze gedachten, wordt onze pijn een beetje verzacht
262. We zullen je missen in dit leven, maar altijd om jou blijven geven
263. We zullen je missen, elke dag, maar in ons hart zal je blijven bestaan
264. We zullen je missen, maar in ons hart zal je met ons samen blijven.
265. Weet dat onze tranen een zee vormen van mooie herinneringen aan jou
266. Weinig nemen en veel geven, geslaagd ben je in je leven, je hebt ons een goed voorbeeld gegeven
267. Weinig nemen en veel geven, geslaagd ben je in je leven. Je hebt ons een goed voorbeeld gegeven
268. Wie in gedachten leeft die is niet dood, dood is alleen die vergeten wordt
269. Wie je gekend heeft vergeet je nooit
270. Wie voortleeft in het hart van de zijnen, kan nooit uit het leven verdwijnen
271. Wij die achterblijven vergeten je nooit
272. Wij hadden jou zo graag in ons midden
273. Wij zullen je nooit vergeten
274. Woorden voor zoveel verdriet zijn er niet
275. Ze zeggen dat het went, maar niemand zegt wanneer
276. Zij (Hij) bewaarde altijd de moed om het beste van zichzelf te geven.
277. Zij was de beste aller moeders, zij ruste in vrede
278. Zijn (haar) werk, zijn (haar) kracht, zijn (haar) interesse voor het leven, hij (zij) heeft er alles voor gegeven.
279. Zo dicht bij, maar aan de andere kant ook zo ver weg
280. Zo lief, zo klein, zo mooi, zo fijn, zo zal je altijd in onze gedachten zijn
281. Zoals de zon dankbaar is voor de warmte zijn wij dankbaar voor de goedheid die jij ons gaf
282. Zoals gisteren eens was, zal morgen nooit meer zijn
283. Zoals hij (zij) leefde is hij (zij) heengegaan, eenvoudig en tevreden
284. Zoveel sterren aan de hemel, zoveel liefde hebben wij van jou gekregen
285. Zoveel verdriet, nu rest ons warm en gelukkig, de herinnering aan jou.
286. Zoveel wilde je nog doen, zoveel wilde je nog leren, zoveel wilde je nog ontdekken en nu is je weg al ten einde.
287. ‘s Morgens was je er nog, ‘s avonds niet meer, wij blijven steeds aan je denken elke keer weer